Feedback van de bovenste plank (deel 2)
Ontmoet Veerle Michiels en Yves Velter tijdens De Gesprekken
Op 27 november kan je tijdens De Gesprekken over je werk, parcours of portfolio spreken met heel wat interessante gesprekspartners. In gesprek met een enthousiaste, ervaren kunstenaar of curator en naar huis met opbouwende feedback: de leerrijkste 20 minuten van het jaar. Maar welke feedback vinden kunstenaars Veerle Michiels en Yves Velter, waarmee je die dag in gesprek kan gaan, zelf belangrijk?
Veerle Michiels: 'In de beeldende kunst is het soms moeilijk om feedback te vragen'
Welk werk maak je?
'Ik maak installaties, tekeningen, sculpturen, foto’s, video en performances. Meestal werk ik in situ - liefst ga ik in dialoog met een plek en met mensen. Ik hou van co-creaties. Met mijn werk ‘House’ ben ik opgenomen in een wetenschappelijke studie over co-creaties en cross-over tussen wetenschap en kunst. Al 10 jaar werk ik op regelmatige basis samen met Jonas Vansteenkiste. Onze kunstenpraktijk vertrekt vanuit een gemeenschappelijke fascinatie voor bunkers. Zo werden we uitgenodigd om een bunker in Raversyde te omhullen met een houten skeletstructuur, analoog met de maquettes die we vaak maken. Ik werk ook al vier jaar lang regelmatig samen met Manoeuvre, een creatieve werkplek in Gent waar kunstenaars in residentie werk creëren.'
Jonas Vansteenkiste & Veerle Michiels, ‘Front’, 2014, © foto Dirk Pauwels
Welke feedback vond je zelf belangrijk? En van wie kwam die?
'Mijn allereerste ervaring met positieve feedback was toen ik 8 jaar was en ik mijn eerste olieverfschilderijtje maakte. De beste vriendin van mijn mama kwam binnen en zei dat dit schilderijtje in het museum kon hangen. Ik heb er jammer genoeg geen foto van.'
'Spontane feedback of reacties van bezoekers kunnen me enorm motiveren. Bijvoorbeeld wanneer ze me vertellen dat een werk zoveel associaties bij hen oproept en het hen op één of andere manier raakt.'
'Tijdens een bepaalde performance (zie foto's hiernaast) was het publiek - waaronder ook collega-kunstenaars - superenthousiast. Ik herinner me dat Franky DC zei dat het werk hem deed denken aan Elephant Man, de film van David Lynch. En aan het kinderboek Max en de Maximonsters. Ik vond het zo bijzonder dat hij dit opmerkte, omdat net die film en dat boek waarvan ik zelf zoveel hou doorsijpelen in mijn werk. Het is zo fijn wanneer je werk andere mensen op één of andere manier raakt.'
'Het doet natuurlijk ook iets met me wanneer mensen met 'naam' uit de kunstwereld me positieve feedback geven. Ik was superfier toen Rinus Vandevelde jaloers was op mijn durf en gebruik van intuïtie in mijn tekeningen. Ik heb het hemzelf niet horen zeggen, maar iemand heeft het me verteld. Je beseft dat het van iemand komt die heel veel ervaring heeft in tekenen en gewaardeerd wordt.'
'Onlangs was ik op een meeting voor de installatie (betonnen kussens, zie foto) die ik momenteel creëer voor de wachtzaal van een wijkgezondheidscentrum in het Rabot. Het is een participatief werk met Manoeuvre, wijkgezondheidscentrum en Odisee, Gent. De man die het werk in beton zal gieten zei dat hij het een heel goed werk vindt. Dat hij veel kunstenaars kent die met beton werken maar dit nog niet meegemaakt heeft. Voor deze installatie worden 460 kussentjes in beton afgegoten met een afdruk van de Solomonsknot (zie beeld). Ik vond zijn reactie eerlijk gezegd een beetje overdreven maar tegelijkertijd gaf het me een goed gevoel.'
'Feedback is echt belangrijk voor mij. Toen ik in het theater werkte, was die feedback heel duidelijk aanwezig. Je deed verschillende try-outs, waarna je als maker in gesprek ging met je publiek. In de beeldende kunst is het soms moeilijk om feedback te vragen. Ik zat ooit in Vooruit met een aantal beeldend kunstenaars aan tafel om te spreken en te reflecteren over ons werk, dat was zeer verhelderend. Misschien werk ik daarom graag met mensen samen of maak ik graag participatief werk, dan zijn er regelmatig feedbackmomenten. Maar met alleen feedback kom je er natuurlijk ook niet: je moet knopen doorhakken, beslissingen nemen. Ik herinner me dat Sjoer Paridaen tijdens mijn opleiding ooit zei: 'Twijfelen is zeer belangrijk in het creatieproces, maar op een bepaald moment moet je een beslissing nemen en all te way gaan'.'
Yves Velter: 'De eerlijkste feedback krijg je wanneer bezoekers van de expo niet weten wie je bent'
Welk werk maak je?
'In mijn werk onderzoek ik de mens: de ander, maar ook mezelf. De psyche, perceptie, thema’s die in de grijze zone van onze waarneming zijn gehuisvest. Onderwerpen die meestal net aan ons bewustzijn ontsnappen, capteer ik op een conceptueel-figuratieve manier. Ik geloof hierbij niet in het vinden van antwoorden via kunst, maar wel in alternatieven op antwoorden. Onbeantwoordbare vragen zin geven door ze te verbeelden en daardoor bespreekbaar te maken.
De personages in mijn werk worden door een cryptisch beeldend alfabet van symbolen aangevuld. Ze krijgen weinig context mee. Ze kijken gecodeerd: hun ogen of ganse gezicht bevat een materiaal met een symbolische waarde. Soms zijn het naalden, hardboard of stukken tekst uit brieven die mijn tante met autisme ooit schreef. Onleesbare, onbegrijpelijke teksten voor iedereen, behalve voor haarzelf, want ze vormde er haar eigen taal mee.'
Yves Velter - Scarmemoires
'De allereerlijkste feedback krijg je op een tentoonstelling van je werk, wanneer de bezoeker niet weet wie je bent'
Welke feedback vond je zelf belangrijk, en van wie kwam die?
'Ik zoek niet bewust mensen op die feedback geven op mijn werk, maar kom hen tegen door tentoonstellingen of projecten die ik doe. Mensen die je niet kennen en kritisch tegenover je werk staan kunnen zeer interessante bijdragen leveren. Zij zijn objectiever en eerlijker dan bijvoorbeeld kennissen of vrienden. De aller-eerlijkste feedback krijg je op een tentoonstelling van je werk wanneer de bezoeker niet weet wie je bent. Ook verzamelaars, mensen die je werk appreciëren kunnen waardevolle feedback geven.
Als je feedback krijgt, dan moet je je steeds afvragen: wat zeggen ze juist? En wie zijn ze? Ik vind het wel belangrijk om dicht bij jezelf en je werk te blijven. Om bewust om te gaan met invloeden van buitenaf.'
Yves Velter - Who left me outside
