Lore: ‘Het zelfportret is een terugkerend thema in mijn werk, net als de natuur. Het is een onderwerp dat ik altijd ter beschikking heb. Ook een constante is de techniek: op zoek naar een manier om foto’s analoog af te drukken, zonder een langdurig chemisch proces, belandde ik bij cyanotopie. Het is een heel oude en best goedkope techniek. Je hebt enkel een bewerkte ondergrond nodig én de zon. Ik heb dan ook geen atelier: ik belicht in de tuin, maak afdrukken in mijn slaapkamer en spoel prints in de pompbak van de keuken.

Mijn streefdoel is geen scherpe foto, maar een dromerige, abstracte impressie. De blauwe kleur zorgt vanzelf al voor een melancholische sfeer. Door daarnaast met de sluitertijd te spelen leg ik beweging vast. Niet verwonderlijk dat ik veel inspiratie haal bij het impressionisme.

Ik fotografeer in kleur, zet die beelden om in negatief en print ze op kalkpapier. De negatieven belicht ik liefst met zonlicht. Geef mij maar een dag dat je de zon op je huid voelt branden: het vormt de ideale situatie om te belichten. In donkerdere maanden grijp ik terug naar een UV-lamp, al vermijd ik dat liever. Met zo’n lamp kan je het proces beter controleren, terwijl ik net het verrassende element, het toeval, zo fijn vind. Het proces is voor mij zeker even belangrijk als het resultaat, het werkt zelfs meditatief voor mij. Wachten in de zon, zittend naast een werk dat belicht wordt: dat zorgt voor veel rust.

Mijn volgende focus zal draaien rond experimenteren met kleur. Je kan de blauwe tint manipuleren door de prints in natuurlijke baden te leggen. Ik ben benieuwd om uit te zoeken welke kleur je verkrijgt met verschillende natuurelementen. Ik ben nog niet klaar met cyanotypie, er valt nog zoveel uit te proberen.’