3 juryleden. 3 vragen.
INDRE SVIRPLYTE
Sinds kort richt Indre zich op het maken van tapijten met fantastische, sarcastische, licht verontrustende, groteske en cartooneske tekeningen. In haar surreële en kleurrijke universum speelt ze met sluwe uitdrukkingen en grappige decors, telkens met een knipoog.
Hoe raakte je in de ban van textielkunst?
Indre: ‘Mijn beide oma's waren kleermakers, ook al deden ze dat niet op een artistieke manier. Maar de grootste bewondering voor het medium ontstond toen ik Illustratie studeerde aan LUCA School of Arts. Op een bepaald moment veranderde het papier gewoon in een katoenen laken.
Zijn er culturele of traditionele invloeden die een rol spelen in je textielkunst?
Ik ben erg geïnspireerd door traditionele textieltechnieken die vroeger overal werden gebruikt, zoals punchneedling en smyrna knopen, een knooptechniek waarmee je met korte draadjes wol of garen een kussen of vloerkleed maakt. De traagheid van deze traditionele technieken laat me nadenken over wat ik maak en hoe ik het maak. Ik speel namelijk graag met reliëf en textuur die voor een bepaalde tactiliteit zorgen. Bovendien staat die traagheid haaks op onze hedendaagse manier van tijd verdrijven.
Wie heeft je geïnspireerd of bewonder je?
Met mijn tekeningen en tapijten probeer ik de kijker onder te dompelen in een mythologisch rijk, bevolkt door vreemde personages. Dagdromen en persoonlijke ervaringen bezorgen me inspiratie. Maar mijn ontwerpen zijn vooral ontleend aan religieuze iconografie, met thema’s als de tuinen van gelukzaligheid of het laatste oordeel. De fantastische illustraties van religieuze concepten van een kunstenaar als Jheronimus Bosch zijn zo diep en creatief.’
Benjamin Mengistu Navet
Benjamin benadert zijn praktijk als een laboratorium waar textiel en kleding een dialoog of confrontatie aangaan met andere media en beelden. In zijn werk voert hij een onderzoek naar postkoloniale praktijken in mode en textiel, waarbij hij vooral zijn eigen Ethiopische afkomst bestudeert.
Vertel jij verhalen in je werk?
Benjamin: ‘Textiel is volgens mij heel nauw verbonden met verhalen vertellen: elke draad, elke techniek heeft een geschiedenis. Daarom vormen verhalen ook een grote inspiratiebron voor mijn werk. Van jongs af aan was ik erg aangetrokken tot het Ethiopische textiel dat mijn moeder thuis in Frankrijk had. We gingen vaak naar Ethiopische events en via mijn familie kreeg ik de kans om die cultuur te leren kennen. Ik denk dat ik daar ook de liefde voor textiel meekreeg.
Wat vind je zo interessant aan textiel?
De context waarin je iets creëert, heeft enorme invloed op wat je maakt. Textiel is daarom voor mij erg gebonden aan de maatschappij en de geschiedenis. Ik probeer in mijn werk altijd te begrijpen wat er eerder is gedaan. Zo ben ik bijvoorbeeld erg geïnteresseerd in Joseph-Marie Jacquard, een Franse textielontwikkelaar die in de 18e eeuw het geprogrammeerde weefgetouw uitvond. De kennis over het gebruik van dit soort machines is doorheen de tijd verloren gegaan, omdat alles ondertussen geïndustrialiseerd is. Het lijkt me als kunstenaar juist erg interessant om na te denken hoe ik zo’n traditionele techniek op een hedendaagse manier kan overbrengen.
Is er een kunstenaar die je inspireert of bewondert?
Op dit moment ben ik geïnspireerd door de Amerikaanse componist Julius Eastman, een pionier binnen minimal music. Zijn boodschappen met een politieke en queer insteek brengen me op nieuwe ideeën. Maar ook de manier waarop hij de luisteraar uitnodigt om experimentele muziek anders te gaan bekijken is erg interessant. Hij is de inspiratiebron voor het nieuwe werk dat ik aan het ontwikkelen ben.’
Han Decorte
Han Decorte gaat altijd op zoek naar het gepaste medium voor haar idee. De lijn doorheen haar werk is vooral gevormd door conceptuele ideeën achter verschillende media. Naast kunstenaar is ze freelance curator en scenograaf.
Wat maakt textiel voor jou zo interessant?
Han: ‘Tijdens mijn eerste les Textiel kreeg ik van mijn docent te horen dat alles wat plooibaar is, textiel kan zijn. Als 18-jarige opende dat een wereld, waarin je textiel niet enkel als materiaal, maar ook als medium kan gebruiken om culturele waarden, betekenissen of een tijdsgeest te vertegenwoordigen. Wat betekent een knoop maken of iets verweven? Kan metaal ook textiel zijn? Die vrijheid kan overweldigend zijn, maar daardoor kan je tegelijk een waaier aan verhalen vertellen. Textiel is zoveel meer dan een mooi stuk stof, kledij of patroon. Ik hoop tijdens ‘Draad’ meer te zien dan textielwerken die een bepaald ambacht of kunde aan de dag leggen. Ik hoop dat het gaat over de metaforen: waarom kiezen ze exact voor die vorm of dat materiaal en wat willen ze daarmee vertellen?
Wat vind jij belangrijk in een werk?
Toen ik na mijn textielopleiding naar de Design Academy ging, merkte ik dat ik het dan al belangrijk vond om zo veel mogelijk mensen te bereiken met mijn werk. Hoewel mijn eigen beeldend werk wat op een laag pitje staat, probeer ik ook niet alleen in het lesgeven, maar ook in het opstellen en cureren van expo’s zo laagdrempelig mogelijk te zijn. Zo hoop ik een breed publiek te bereiken. Kunst moet een cadeau zijn: je moet je aangetrokken voelen zodra je het ziet. Als je het geschenk opent, moet er ook iets van waarde in terug te vinden zijn. Voor mij mag dat uitpakken niet te complex zijn, want dan wordt kunst vaak elitair of onverstaanbaar.
Welk soort verhalen spreken je dan het meest aan?
Ik hou van allerhande verhalen, zolang die maar met passie worden verteld. Het verhaal in een werk hoeft niet eenduidig te zijn. Ik vind het ook fijn als mensen hun eigen verhaal kunnen lezen in een werk. In mijn job als curator probeer ik mensen of kunstwerken samen te brengen in een nieuw narratief of bij solotentoonstellingen in het verhaal van de kunstenaar. Daarom zie ik expo’s cureren en opbouwen als een soort kunstwerk: ik probeer meer te kunnen doen dan de werken enkel op de juiste plek te hangen. In een ideaal scenario slaag ik erin een gevoel mee te geven zonder dat in een zaaltekst te moeten verwoorden. Het is altijd fijn als ik langs die weg een extra waarde kan toevoegen voor zowel de bezoeker als de kunstenaar(s).’
Jouw werk in de expo 'Draad' in Texture dit najaar? Waag nog tot 12 november jouw kans, en stuur je werk in via ons online platform Beeld.
Neem hier deel
