Dit najaar pakken Kunstwerkt en het textielmuseum Texture uit met het project 'Draad'. Draad is meteen ook het thema van het najaarsnummer van Kunstletters. Met op de cover een bijzonder tapijt van Klaas De Baere. Hij ontdekte dat textiel een heel goed medium is om te werken rond een universeel gevoel van nostalgie. 'Textiel voelt heel eerlijk aan.'
Klaas: ‘Textiel is doorheen de jaren in mijn werk geslopen. Het is zowat begonnen toen ik tijdens mijn stage in De Zandberg aan de slag ging met Johan Vanderschelden, met wie ik een jaar lang één op één gewerkt heb. Ik raakte erg geïnspireerd door de speelse manier waarop hij met textiel aan de slag ging. We sloten dat jaar af met een tentoonstelling in Amsterdam, en hoewel er daarmee een einde kwam aan onze atelierwerking, hebben we elkaar nog veel gezien.
Een tijdje terug kreeg ik de vraag om tentoon te stellen in Texture in de groepsexpositie ‘Rafelen’. Niemand van ons was een textielkunstenaar pur sang, maar we wilden elk vanuit onze eigen praktijk de uitdaging aangaan met textiel. De interacties en het onderzoek waren erg inspirerend. Ik heb er toen een audio- en video-installatie gemaakt, waar ook tuftwerk in verwerkt zat. Achteraf had ik het gevoel dat het tuften me wel lag. Ik raakte geïnspireerd door de verschillende vormen die textiel kan aannemen.'
'Met dit werk wou ik op zoek gaan naar een universeel gevoel van nostalgie. Net omdat nostalgie heel tijd- en contextgevoelig is, wou ik een manier vinden die kijkers toelaat hun eigen versie aan te boren. Ik was al lang op zoek naar een soort abstractie of een algemeen beeld dat voor iedereen herkenbaar zou zijn, maar waarin ik tegelijk mijn eigen nostalgie niet ga verloochenen. Na vele schetsen kwam ik uit op wolken en een horizon.
Na het schilderen, wat ik altijd als eerste doe, was ik nog niet overtuigd van het beeld. Door de tentoonstelling in Texture groeide mijn interesse voor het weven. Uiteindelijk bleek het de ideale manier te zijn om dit beeld te verwerken. Ik vind het vooral fijn dat je op dit geweven tapijt nog de verfstructuur van het oorspronkelijke beeld te zien krijgt. Het is niet zo’n digitaal plat vlak geworden.'
'Meestal vind ik tekst bij een beeldend werk wat dubbelop: je hebt al je beeld dat spreekt. Maar voor deze voegde ik er nog de zin aan toe ‘A secret message from one cherry picker to another’. Het is voor mij een manier om een gesprek te starten met een jurylid dat me, toen ik nog Illustratie studeerde aan Sint Lucas Gent, bekritiseerde van nationalisme. Hoewel ik toen werkte rond de Vlaamse stereotype omgeving, vond ik dat een vreemde opmerking. Met dit werk wilde ik er komaf mee maken.
Bij schilderen neemt het blanco canvas al de allure aan van een kunstwerk in wording. Textiel heeft dat niet. Dat vind ik juist zo interessant aan het medium. Het voelt voor mij veel eerlijker aan.’
° 1995
Studeerde af binnen Mixed Media aan LUCA School Of Arts, Gent en is artistiek mentor bij Kunstenwerkplaats De Zandberg in Harelbeke.