Drie vragen aan de jury van Driedee
Nog tot 20 oktober kan je je werk indienen voor ‘Driedee’. Zo maak je kans om tentoon te stellen in een groepsexpo met werken die op een eigenzinnige manier met de spanning tussen lengte, breedte en diepte spelen. Met welke bril kijken de juryleden naar de inzendingen? Hoe bepaalt hun eigen artistieke achtergrond hun voorkeuren en keuzes? Ze lichten hier een tipje van de sluier.
Shervin Sheikh Rezaei (°1994) is multimediakunstenaar en architect met Iraanse roots. Ze gebruikt vaak oncontroleerbare elementen in haar werk, zoals beweging en organische materialen. In haar werk zoekt ze altijd naar een balans tussen logica en intuïtie, controle en zelfanalyse.
Shervin: ‘Architectuur heeft me geleerd conceptueel te denken. Dat helpt me bij het ontwikkelen van een verhaal voor mijn werk. Zo presenteer ik mijn werk zelden in 2D. De framing en presentatie zijn cruciaal, vaak zelfs een onderdeel van het werk zelf. Ik speel met scenografie en zorg ervoor dat mijn werk goed aansluit bij de ruimte waarin ik het toon.
Mijn achtergrond in architectuur beïnvloedt uiteraard mijn creatief proces en hoe mijn sculpturen en installaties tot stand komen. In mijn tekeningen gebruik ik vaak een lat en geodriehoek om een grid te creëren, wat doet denken aan architecturale plannen. Voor ruimtelijke werken maak ik regelmatig gebruik van software zoals CAD en SketchUp.'
Shervin: 'Mijn werk varieert van potloodtekeningen tot video's, sculpturen en installaties. Het medium ontwikkelt zich vaak tijdens het proces. Mijn omgeving speelt ook een grote rol: werk ik in een klein atelier, dan beïnvloedt dat mijn keuzes. Als ik me in de natuur bevind, probeer ik gebruik te maken van de elementen en objecten om me heen. Ik maak geen absurde materiaalkeuzes. Tijdens reizen, wanneer ik veel onderweg ben, zal mijn werk waarschijnlijk meer gericht zijn op film, geluid of fotografie.'
Ontdek meer werk van Shervin hier.
Herman Van Ingelgem maakt installaties, video's, objecten en tekeningen. Zijn ruimtelijke structuren die ons vertrouwd lijken, zijn geen identieke kopieën maar juist gemaakt in andere verhoudingen of met andere materialen. Zo werken ze als een obstakel en markeren ze de talrijke spanningen tussen concept, verwachting en realiteit.
Herman: 'Open calls zijn niet meteen mijn ding, maar bij deze oproep ligt dat net iets anders. Met Kunstwerkt en Kunsthal Mechelen gaan jullie met Driedee op zoek naar opkomend talent. Waar zijn kunstenaars mee bezig? Waar zit er nog werk dat niet getoond is? Welk werk is de moeite waard om te tonen? Dat sprak me vooral aan in de vraag of ik deel wou uitmaken van de jury. Daarnaast ben ik heel benieuwd hoe we samen met de studenten van Curatorial Studies kunnen kijken naar de inzendingen, en hoe we samen een inhoudelijke lijn kunnen uitstippelen.
Deelnemers mogen maar één werk inzenden. Op basis daarvan kunnen inschatten waar een kunstenaar naartoe gaat, is heel moeilijk. Anderzijds vind ik het ook boeiend om heel onbevooroordeeld naar dat ene werk te kijken, en op basis van de kwaliteiten daarvan betekenis te zoeken. Je kijkt dan op een andere, meer open manier.'
Herman: “Na mijn opleiding Schilderkunst aan Sint Lucas Brussel, heb ik inderdaad nog een tijdlang geschilderd. Zoals bij vele zoekende schilders ben ik op een zeker moment de drager van het beeld als een autonoom object gaan bekijken. Ik maakte ze monumentaler en ze kwamen los van de muur. Ik plaatste ze in de ruimte. Op die manier werden het installaties. Ik combineerde ze met allerhande objecten uit mijn dichte omgeving: dekens, matrassen, fragmenten van keukenkasten… Voor mij werd die manier van werken veel directer, én ik ervoer een grotere vrijheid. Bij installaties wordt er niet meer bemiddeld via een medium maar spreken de materialen rechtstreeks. De fysieke verhouding tot ons lichaam vind ik ook erg belangrijk."
Herman: 'Het is altijd een heel specifieke keuze van me geweest om met alledaagse materialen te werken. Voor mij is kunst een soort getuigenis van je eigen leven. Je gaat in dialoog met de wereld en met andere mensen. Daarom blijft het voor mij ook heel logisch om het over de directe omgeving rondom mij te hebben: architectuur, gebruiksvoorwerpen, kledij, maar ook droge worsten. En ik vind het belangrijk te werken met dingen die zo vertrouwd zijn. Precies omdat we ze zo goed kennen ontstaat er een opening. Je kunt er poëzie in zoeken en de betekenis veranderen. Het zijn ideale dingen om de dialoog met de wereld uit te bouwen.'
Deze twee juryleden worden vanaf 20 oktober bijgestaan door enkele studenten van de opleiding Curatorial Studies van KASK Gent. We delen graag binnenkort meer over deze samenwerking.
Getriggerd om mee te doen?
Deelnemen aan Driedee kan nog tot 20 oktober via ons online platform Beeld.
Meer weten?
