Wandelen door het schetsboek van Elisa Van Strijthem
Voor Elisa Van Strijthem is haar schetsboek een reisgenoot, die helpt om ervaringen en herinneringen op te slaan. Ze merkte dat de schetsboeken die ze tijdens wandelingen en uitstappen vulde, een steeds belangrijk deel van haar praktijk gingen uitmaken. Dat leidde tot ‘Gaandeweg’, een dik boek dat ze als masterproef voorstelde. 'Ik leerde dat tekenen mij bewuster maakt van mijn omgeving.'
Elisa: ‘Wat heb ik gezien op mijn wandelingen?’ Van daaruit vertrok mijn interesse om mijn belevenissen tijdens uitstappen in schetsen vast te leggen. Ik leerde dat tekenen mij bewuster maakte van mijn omgeving. Mijn schetsboeken leefden meer dan mijn afgewerkte werken. Het was tot zo een groot element in mijn proces uitgegroeid, dat ik dat ook in mijn masterproef tot zijn recht wou laten komen.
Mijn wandelingen zijn vaak maar 5 km, maar ik doe er dan ook soms 5 uur over. Ik trek vooral de natuur in. Ik wil blijven ontdekken, maar ik merk dat ik gemakkelijker kies voor plaatsen die snel bereikbaar zijn: de Gentbrugse Meersen, de Damvallei. De natuur trekt me meer dan drukke steden, heb ik gemerkt.
Als ik op pad ga, neem ik sowieso mijn schetsboek mee, mijn verf, mijn penselen. Ik gebruik voornamelijk ecoline, omwille van de levendige kleuren die dat oplevert. Ik neem meestal maar twee penselen mee. Het moet niet te gecompliceerd worden. Water. Een gom. Potlood en wat water om te drinken. Daar blijft het meestal bij. Ik pas mijn materiaal aan aan het pad en niet omgekeerd. Ik wil me op mijn gemak voelen tijdens een wandeling.'
Elisa: 'De opbouw van mijn pagina’s groeit organisch. Hoe minder ik nadenk over mijn handelingen, hoe beter. Ik laat fouten toe, maar ik wil ze niet te veel zien. Ik zie wat er komt, probeer en laat los. Ik wil in het proces kunnen opgaan en als het mislukt is, mislukt het. Daar leer ik mee leven en ga op naar het volgende. Complexloos omgaan met het schetsen levert vaak de beste tekeningen op.
Er zijn weinig mensen in mijn tekeningen, dat is niet heel bewust, maar ik denk van nature uit dat ik de rust opzoek. Dat is ook het leuke als ik op wandel ben: dan heb ik het gevoel dat ik alleen op de wereld ben. Ik werk ook altijd in stilte, ik merk dat mijn concentratie dan het grootst is.
Soms blader ik terug in een schetsboek. Het brengt me terug naar een wandeling en de herinneringen die eraan vasthangen. Maar ik zou de onderwerpen zelf nooit opnieuw tekenen, want dan kom ik in een soort van zoektocht naar perfectie terecht. En dan mis ik juist het spontane, dat ik zo leuk vind aan het project.'
Elisa Van Strijthem
°1999
Heeft een atelier bij haar thuis in Destelbergen
Maakt van schetsen tijdens wandelingen een belangrijk onderdeel van haar praktijk.
