Wandelschoenen en verfkwasten: de creatieve reis van Svelte Thys
‘Als ik het met woorden zou kunnen zeggen, dan zou er geen reden zijn om te schilderen.’ Die uitspraak van Edward Hopper echoot na tijdens het gesprek met Svelte Thys. De Antwerpse kunstenares neemt ons mee voor een boeiende reis door haar artistieke universum. Duik mee onder in een intrigerende symfonie van kleur, natuur en persoonlijke reflectie.
We bevinden ons in de Schönfeld projectruimte in Antwerpen. Svelte heeft zowel positieve als negatieve gevoelens bij het stadsleven. ‘Soms raak ik overprikkeld. Daarom heb ik het plan opgevat om binnenkort te verhuizen naar landelijker gebied.' De jonge kunstenares hoopt dat wandelingen en observaties in de natuur haar creativiteit zullen voeden. Want rust en ruimte vormen een integraal onderdeel van haar creatieve proces. Haar diepe verbinding met de natuur heeft haar de bijnaam 'een schilder die wandelt of een wandelaar die schildert' opgeleverd. ‘Mijn kleurkeuzes dansen vaak op het ritme van de seizoenen’, onthult Svelte. ‘De winter inspireert met rijke, maar niet gemengde kleuren. De zomer domineert met een palet van groen en lichtblauw, terwijl de herfst intense contrasten brengt. Maar soms experimenteer ik met een bepaalde kleur omdat ik er in mijn enthousiasme gewoon te veel van heb gemaakt’, bekent ze lachend.
Zoals bij vele kunstenaars is haar schetsboekje een essentieel hulpmiddel om ideeen en reflecties vast te leggen. ‘De schriftjes zijn tegelijk een visueel geheugen en een inspiratiebron’, legt ze uit. ‘Ze stellen me in staat om ervaringen en waarnemingen te distilleren tot hun essentie. Ik gebruik kleur en vorm om de stemming en atmosfeer van het landschap vast te leggen.’ In haar werk ‘Bosplassen’ bijvoorbeeld, legt Svelte de rust en sereniteit van een bosvijver vast. De zachte blauwe en groene tinten roepen een gevoel van kalmte op, terwijl de abstracte vormen de kijker uitnodigen om verder te kijken en een eigen interpretatie te geven. Dat is ook zo bij ‘Achter de voederbak in de molenlei’, waarbij de bepalende titel van het werk een schril contrast vormt met de bijna impressionistische uitwerking van het onderwerp.
Noorwegenbloemen, Vogelslaapdans, Koeboe en Blooskaakjes: de titels van Sveltes werken wekken verwondering op, alsof je in een boek van Lewis Caroll of James Joyce bent beland. ‘Voor mij krijgt een kunstwerk pas echt vorm als ik het een titel geef’, vertelt ze. ‘Die ontstaat organisch tijdens het schilderen en dient als een persoonlijke leidraad.’ Een titel biedt een subtiele sturing aan de verbeelding van de kijker, een delicate balans tussen openbaring en mysterie. Toch houdt taal de mens voor de gek. Dat is een van de basisideeen van Wittgenstein. Het werk van de Duitse filosoof lag aan de basis van haar masterproef en wie naar de titels van haar werken kijkt, voelt dat zijn invloed sterk aanwezig is in haar werk.
Svelte geeft ook les, maar als ze niet voor de klas staat, begint haar werkdag in het atelier rond 10 uur en eindigt om 7 uur 's avonds. Voor Thys is die tijd niet zomaar een ritueel. ‘Ik zie het als een dans tussen staan voor het canvas, waar inspiratie zich ontvouwt, en in de zetel zitten, waar zelfreflectie plaatsvindt.’ Tijdens die betoverende cyclus stelt ze zichzelf vaak vragen, die bij momenten haar werkmethode beïnvloeden. Ook de formaten van haar werk durven al eens variëren. ‘Ik kies vrij intuïtief, geeft ze toe. ‘Het valt me op dat mijn werken groter worden, al is mijn voorkeur voor verticale composities een constante. Ik hecht ook veel belang aan de ophanging van de werken. Ik wil graag een visuele verhaallijn creëren die mensen uitnodigt om er rustig langs te wandelen om de werken als een geheel te kunnen ervaren.
Ondertussen is het winters donker geworden. De straatverlichting tekent grillige lichtpatronen op de natte atelierramen die sporadisch onderbroken worden door een diep in de jas verstopte, haastige, voorbijganger. Het lijkt wel een momentopname, weggelopen uit het oeuvre van Svelte Thys. Nog slechts een vraag scheidt ons van de regenachtige buitenwereld: hoe ga je als kunstenaar om met feedback tijdens je expo? ‘Een expo biedt niet alleen de mogelijkheid om werk te tonen, maar ook om de reacties van mensen te observeren’, vertelt ze. ‘De stilte die ik ervoer tijdens de eindjury in mijn masterjaar blijft me bij als de mooiste feedback, een bewonderende stilte die meer vertelde dan woorden.’
Svelte Thys
°1998
Heeft een atelier in Antwerpen.
Studeerde Schilderkunst aan LUCA School of Arts, Gent en maakt voornamelijk kleurrijk, abstract werk.
