Nel Maertens: '‘De kwetsbaarheid en generositeit van de natuur vormen de yin en yang van mijn werk.’
Nel Maertens werkt snel, maakt veel en gaat graag samenwerkingen aan. Dat leidt tot een heel kleurrijk, divers oeuvre. Na een modeopleiding ging ze zich meer richten op beeldend werk, maar de interesse in kostuumontwerp en performance is gebleven. Een gesprek over de ‘geste’, tekenend nadenken en cross-overs.
In 2019 studeerde Nel Maertens af in mode aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Na een korte stage in Parijs bij Courrèges verhuisde ze opnieuw naar haar ouderlijk huis in Zele. ‘Daar kon ik me terugtrekken in de stilte en weidsheid van de natuur.’ Naast projecten in toegepaste kunst ging Nel zich op beeldende kunst richten. ‘Mode spitst zich meer toe op toegepast denken. De overstap naar beeldende kunst heeft dan toch enige aanpassing gevraagd.’ Tekenen maakte tijdens haar opleiding al een belangrijk aspect van haar creatief denken uit. ‘Ik heb altijd tekenend nagedacht. Van mijn modestudie heb ik absoluut geen spijt, die was fantastisch. Maar ik merkte dat ik tijdens mijn modeopleiding ook zocht naar cross-overs, waarbij ik tekenen en schilderen integreerde.’
Op het eerste gezicht lijkt haar werk zeer divers, maar toch lijkt tekenen een centrale plaats in te nemen. ‘Alles vertrekt vanuit de tekening’, legt Nel uit. ‘Veel van mijn tekeningen kan je lezen als dagboekfragmenten. Ze leggen zowel directe visuele indrukken, als gesprekken en situaties vast.’ De snelheid en gemakkelijkheid waarmee ze tekent en beelden op papier zet is opvallend. ‘Ik maak veel gebruik van oliepastel en pastel op papier of karton, materialen die bekend staan om hun hanteerbaarheid en directheid. Deze materialen bevorderen de ‘geste’, een snelle markering die essentieel is voor mijn expressieve stijl.’ Haar teken- en schilderwerk is een -haast fauvistische- verkenning van kleur, materiaal, schriftuur en vrouwelijke energie. Ze werkt vaak ‘en plein air’, waarbij ze de weergave van het landschap gebruikt om verhalen te vertellen.
Krijt, pigment en tarwebloem
Voor de expo ‘Border Buda’ maakte Nel een nieuwe, derde versie van de installatie ‘Zaaien en Oogsten’. Het is een artistieke vertaling van de bijzondere stadsflora, de wilde bloemen en planten in bloei, in en rondom Buda. Dat is een wijk met veel leegstand en een allegaartje aan bedrijven, die zich uitstrekt over Haren, Machelen en Vilvoorde. Nel creëerde een groot ruimtelijk werk met pastelkrijt en pigment dat ze mengde met natuurlijke producten zoals tarwebloem. ‘Mijn installaties zijn door het materiaal dat ik gebruik heel broos’, licht Nel toe. ‘Ze vragen een voorzichtige benadering door de kijker. Bezoekers kunnen via een parcours langs het werk lopen. Een kleine beweging kan het werk verstoren, net zoals in de natuur zelf. Gelukkig tonen de bezoekers veel respect.’
Nels werk doet me denken aan de meditatieve mandala’s van Tibetaanse monniken. Tergend langzaam komen de motieven tot stand om daarna opnieuw aan de elementen te worden overgelaten. ‘Ik ben me er goed van bewust dat deze werken niet voor de eeuwigheid zijn’, vertelt ze. ‘Maar het is ook net die vluchtigheid die me aantrekt. De kwetsbaarheid en generositeit van de natuur vormen de yin en yang van mijn werk.’
Omdat ze beseft dat haar werken gedoemd zijn om te verdwijnen, documenteert Nel ze dan ook minutieus. Ze werkt samen met filmmaker Loula Burnus aan een kortfilm over het project ‘Zaaien en Oogsten’. Ook de mercantiele geest ontbreekt niet, want tijdens het interview toont ze me haar T-shirt waarop een van haar werken staat: mode en kunst in synergie met elkaar.
Toekomstplannen maken
‘Ik merk dat textiel opnieuw een groter deel van mijn artistiek oeuvre begint in te nemen’, vertelt Nel. ‘Dat vertaalt zich vooral in kostuums voor bij podiumkunsten. Mijn grafische wereld vertaalt zich daar op stof, door prints te ontwerpen en die digitaal of via zeefdruk op textiel te drukken. En ik gebruik ook vaak kant en stof in collages voor vrij werk.’
Ze wil in de toekomst ook de natuur blijven vastleggen. ‘Niet alleen de idyllische versie ervan, ik wil ook graag andere betekenissen oproepen. Zo droom ik er ook van om een neonkunstwerk te maken in de publieke ruimte. Ik zou dan een tekening of schilderij van een landschap willen omzetten in licht. Maar ik weet dat een dergelijke installatie een artistieke en financiële uitdaging is.’
Ook een samenwerking met de opera staat op haar bucketlist. En ze als ze mag dromen zou ze ook graag nog eens een samenwerking met kunstenaars als Narcisse Tordoir en Yto Barrada aangaan. Ook Walter Van Beirendonck staat op haar verlanglijstje. Nel Maertens moet nog dertig jaar worden, maar weet goed waar ze naartoe wil.
DROOMTUIN
Tijdens het DAKKANfestival in Antwerpen kan je door een droomtuin wandelen die Nel MAertens, samen met Harald Ligtvoet maakte op basis van kindertekeningen. De installatie bestaat uit gerecycleerde materialen en laat dromen over weelderige tuinen en groene oases in de stad die voor iedereen toegankelijk zijn.
https://www.dakkan.be/programma/droomtuin-momu
Nel Maertens
°1996
Heeft een atelier in Antwerpen en Zele.
Studeerde mode aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. Werkt graag multidisciplinair en gaat graag samenwerkingen aan.
