Painting Nights #1
Op 30 november verzamelden heel wat schilders en tekenaars zich in het Museum voor Natuurwetenschappen in Brussel voor de eerste editie van Painting Nights. Met schildersezel en penseel of juist met schetsboek en potlood, durfden zij het aan om tussen de Tyrannosarus Rex en de beroemde Iguanodons van Bernissart te werken.
Wat vonden de deelnemers er zelf van? Vijf creatieve nachtraven delen hieronder hun ervaring van hun schildersessie na sluitingstijd.
Hilde Kinnaer: "Het is voor mij de eerste keer dat ik de kans krijg om een geraamte van een dier te schilderen. En dan waag ik me meteen al aan een dinosauriër. Dat is veruit het meest uitzonderlijke dat ik al getekend heb. Schilderen en tekenen in groep doe ik ook op de academie, maar hier met zo’n divers publiek vind ik het heel gezellig. Je voelt dat we allemaal hetzelfde doel hebben in deze ruimte."
Frances Joossens: "Statische dinosauriërs vragen een andere tekenstijl dan een levend model. Een geraamte tekenen is eigenlijk net een klassieke anatomische benadering. Zo schrok ik ervan uit hoeveel details hun wervelkolom opgebouwd is. Toch werkte ik vandaag sneller en schetsmatiger. Het is voor mij onmogelijk om binnen een drie uur durende sessie een realistisch gestileerd beeld op papier te zetten en daarom zou ik graag nog eens willen terugkomen naar het museum om ook deze tekenstijl wat meer uit te werken. Normaal teken ik altijd in mijn atelier. Hier met zo’n groep samen schilderen en tekenen creëert een andere concentratie, wat voor een fijne sfeer zorgt."
Bieke Buckinx: "In het begin moest ik er even aan wennen om tussen de andere deelnemers te schilderen, maar de sfeer is hier heel rustig en iedereen heeft respect voor elkaar. Nochtans schilder ik het liefst op mijn eentje, dus het is een unieke ervaring in vele opzichten voor mij. Ik ben nu ook losser aan het schilderen dan anders, omdat er geen druk is om een bepaalde deadline te halen."
Tim Verhaegen: "Het is heel inspirerend om met samen in deze zaal te kunnen schilderen na sluitingstijd. We zijn hier allemaal met hetzelfde doel, en en bij iedereen ligt de concentratie erg hoog. Het is eens iets anders dan schilderen in mijn woonkamer, wat ik gewoon ben om te doen. En een dinosauriër als deze is meteen het meest uitzonderlijke model dat ik tot nu toe geschilderd heb."
Marieke Lenaerts: "Hier in de dinozaal van het museum hangt er meteen al een imposante sfeer rond de skeletten. De belichting accentueert de details van de dinosauriërs, iets waar ik aanvankelijk niet meteen veel aandacht aan zou besteden. Onder de andere schilders en tekenaars is er een groot gevoel van samenhorigheid, al heb ik nu nog niet gepraat met andere mensen omdat we constant aan het werk zijn. Net zoals ik op de academie aan modelschilderen doe, werken we hier naar een deadline toe. Wel een ander soort model deze keer!"
Lees ook
