Painting Nights #7
Painting Nights is jouw schildersatelier voor één avond op een bijzondere plek. Zo'n vijftig schilders trotseerden op zaterdag 9 april een frisse zeebries tijdens de zevende editie van Painting Nights. Met zicht op zee, vlakbij de Koninklijke Villa in Oostende, haalden ze penselen, doek en bokalen boven om het schouwspel van licht, lucht en water vast te leggen met verf.
Het voorjaar in Oostende gaat sinds enkele jaren gepaard met de aftrap van het street art festival The Crystal Ship. De badstad wordt dan overspoeld door nationale en internationale street artists die er muren en gebouwen onder handen nemen. Op zaterdag 9 april opende niet alleen de gloednieuwe street art route doorheen Oostende, maar hadden we ook samen de schildersezels opgezet in de tuin van de Koninklijke Villa, waar ons een knap zeezicht te wachten stond. Onder begeleiding van schilder Han Coussement schilderden we tot we de zon zagen zakken.
Die avond stond in het teken van het geruis van eb of vloed, het gestommel van de eerste toeristen en het lichtspel op het wateroppervlak dat voor je ligt. Vanuit de tuin van de Koninklijke Villa, die boven op de Venetiaanse Gaanderijen ligt, zag je de Noordzee vanuit een uniek perspectief. De uitgelezen kans dus om al die indrukken vast te leggen op doek of papier. Terwijl de warme winterzon zich liet zien, keken we even mee over de schouder van enkele deelnemers.
Lieselot Deckers: "Ik vertrek voor mijn schilderijen meestal vanuit landschappen en interieurs die in mijn fantasie ontstaan. Of ik gebruik een foto om de verhoudingen van een beeld goed te krijgen. Dit is de eerste keer dat ik in open lucht schilder. Het is een heel nieuwe ervaring. Zeker bij deze weersomstandigheden. De wind heeft mijn schildersezel al een paar keer weggeblazen. Maar het is verder heel ontspannend. Het geluid van de zee en de cadans van de golven werken heel inspirerend. Bovendien verandert het licht ook voortdurend, waardoor je kan blijven kijken en nieuwe elementen ontdekken."
Jerôme Bartolomeus: "Ik was er ook bij tijdens vorige edities in de Afgietselwerkplaats en het Museum voor Natuurwetenschapen. Dit is toch iets anders: je moet bij werken in de open lucht echt rekening houden met de weersomstandigheden. Maar je krijgt er ook iets voor terug: heel veel landschap, met veel details om uit te plukken. Al heb ik uiteindelijk voor een zelfportret gekozen: ik vertrok van een landschap, maar heb mezelf ervoor geduwd. Het resultaat doet hopelijk wat aan Ensor denken, wat mooi zou zijn, aangezien we in Oostende aan het werk zijn. Als filmmonteur ben ik het gewoon in composities te denken. Al ben ik daar vooral met tijd bezig. Misschien had ik bij het schilderen vandaag ook daar mee nadruk kunnen op leggen: hoe een landschap verandert in de tijd."
Coralie Lagae: "Ik heb al vaker buiten getekend en geschilderd, vooral in bossen. Het voelt voor mij heel goed om dichtbij de natuur te werken. Vandaag ga ik aan de slag met aquarelverf en aquarelkleurpotloden. Met die potloden kan je eerst tekenen, en dan de verf uitwrijven. Dat geeft een mooi effect, zeker om de zee op papier te krijgen. Ik ben eerst begonnen met het strand en op zoek gegaan naar de kleuren van het zand. Ook de strandcabines stonden snel op mijn blad. Pas op het einde kwam de zee. Het is niet makkelijk om te werken met zoveel wind, maar het heeft ook voordelen: mijn papier waait soms wat weg, en zo neemt de wind controle over de verf. Sommige verfstreken zijn daardoor anders dan ik voor ogen had. Maar zo zit de zeewind ook écht in mijn werk van vandaag."
Lees ook
