Painting Nights #8
Painting Nights is jouw schildersatelier voor één avond op een bijzondere plek. Voor deze editie trokken we naar de voormalige elektriciteitscentrale van Luminus in Gent. De Centrale, de boeiende cultuur- en ontmoetingsplek die vandaag huist in en rond de Turbinezaal, zette op zaterdag 17 december de poorten open naar de industriële krochten van het gebouw.
Waar beter de warmte opzoeken tijdens koude wintermaanden dan ín ‘de chauffage van Gent’? In de jaren 80 van de vorige eeuw werden de generatoren van de stedelijke elektriciteitscentrale aan Ham koud gezet. Vandaag vind je er De Centrale, een warm en bruisend nest met veel aandacht voor de kracht van diversiteit. En daar, verstopt achter de concertzaal, schuilt de oude Turbinezaal. Twee verdiepingen met gigantische generatoren en een oneindig buizennetwerk: daar halen we samen met heel wat andere schilders één avond de penselen boven.
Zoals bij iedere editie van Painting Nights draait het niet om het resultaat, maar om het schilderplezier op een inspirerende plek. Schilder Bart Spitaels nam de deelnemers die avond mee in zijn fascinatie voor industriële parels.
Een gigantische turbinehal met in de onderbuik een gangenstelsel vol pompen, buizen, draaiwielen en meters: de voormalige elektriciteitscentrale van Luminus in Gent vormde het uitdagend decor voor de achtste editie van Painting Nights. Schilder Bart Spitaels nam aan het begin van de avond de deelnemers mee in zijn fascinatie voor industriële parels, en keek doorheen het event mee over hun schouders. Het was er frisjes, maar de gezellige sfeer onder de deelnemers deed de gevoelstemperatuur van de schilderavond snel stijgen. Hoe brachten zij het ervan af in deze industriële setting? We polsten bij schilders Joris, Muriel en Luc.
Joris Rappé: ‘Als buitenschilder ben ik het gewoon dat licht zich voortdurend verplaatst en verandert. De omgeving in deze oude industriële ruimte heeft dan wel een graad van detail die voor mij een hele uitdaging vormt, maar het licht is gelukkig een constante.
Ik schilder voornamelijk buiten en zeul ook altijd heel veel materiaal mee. Ook deze avond, zoals je ziet. (Joris is in de weer met een haardroger waarmee hij hoopt de aquarellagen op zijn werk sneller te laten drogen). Ik ben erg geïnteresseerd in water en reflectie. Veel van mijn werk is een oefening om die elementen zo goed mogelijk op doek te krijgen. Deze avond biedt heel andere indrukken, maar ik zie Painting Nights als een mooie kans om me verder te bekwamen en een nieuwe stap te zetten in het beheersen van mijn medium, aquarel.’
Muriel Colangelo: ‘Ik schilder voornamelijk lichamen, liefst in beweging. Dus je begrijpt dat ik hier niet meteen in mijn comfortzone zit. Deze setting zit boordevol details, maar ademt terzelfdertijd een heel mysterieuze sfeer uit. Ik probeer de context al schilderend te begrijpen en hoop dat ik de elementen in mijn schilderij bij elkaar kan houden.
Schilderen speelt een belangrijke rol in mijn leven en ik besteed er dan ook veel tijd aan. Ik schilder thuis en in de Academie van Molenbeek. Painting Nights biedt nog een andere manier om met schilderen bezig te zijn: ik doe energie op van de andere deelnemers en steek ook veel op van de momenten waarbij je elkaars werk kan bekijken en ziet hoe de andere schilders de avond beleven.’
Luc Verschuere: ‘Dit is mijn eerste Painting Nights-ervaring. Ik heb een plekje gevonden aan de trappen van de turbinehal. De machinekamers beneden bevatten heel wat details en dat maakt het voor mij iets te ingewikkeld. Ik probeer in mijn aquarels het karakteristieke van een omgeving of onderwerp te vatten en probeer de indrukken die ik opdoe terug te brengen tot enkele essentiële verfstreken. Zo koos ik hier voor de trap en de deur, omgeven door planten.
Ik volg al acht jaar les aan de Academie van Waregem. Het schildersatelier biedt me de mogelijkheid om te focussen en in een thema te duiken. Zo werk ik op dit moment een project uit rond ‘La Superba’, het boek van Ilja Leonard Pfeijffer.’
Lees ook
